Een interview van Marina Arbouw met huisarts Gerard Nillessen uit Westerhaar, die na 38 jaar met zijn praktijk stopt.
WESTERHAAR – Na 38 jaar werkzaam te zijn geweest in Westerhaar is huisarts Gerald Nillessen per 1 juli van dit jaar definitief gestopt.
De praktijk is inmiddels in goede handen achtergelaten van de waarnemende collega’s Wouter van Gils en David Bal. De Federatie Eerstelijnszorg Almelo (FEA) e.o. heeft de praktijk overgenomen en gaat voortaan door onder de naam Huisartsenpraktijk ‘Het Veen’. De zoektocht naar een definitieve vervanger wordt voortgezet, maar voor de patiënten is deze eerstelijns gezondheidszorg gewaarborgd en dat stelt Gerald Nillessen gerust.
Ook echtgenote Emelie heeft 28 jaar meegewerkt als assistente in de praktijk en zowel voor het echtpaar als de patiënten is het heel erg jammer dat er geen afscheidsreceptie kan worden georganiseerd door de coronamaatregelingen. Gerald had nog graag even persoonlijk de hand willen drukken van zijn patiënten. Maar deze plannen moesten worden gewijzigd en er voor in de plaats is er een ludiek, digitaal afscheid georganiseerd door zoon Gijs. Gijs heeft de coördinatie ter hand genomen om op 22 augustus een documentaire over Geralds leven als huisarts te lanceren en er is inmiddels een digitaal gastenboek geopend. Op de website: www.geraldbedankt.nl kan men de documentaire bekijken. Een wens, groet of verhaal kan er al worden achtergelaten in het gastenboek. Na sluiting wordt dit gedrukt en aangeboden als cadeau. Inmiddels telt het al meer dan 100 reacties.
Het gezin Nillessen kwam in 1982 naar Westerhaar-Vriezenveensewijk. Een frisse wind voor de patiënten, door een dokter te kunnen raadplegen in zijn spreekkamer zonder de bekende witte jas aan. De jas die toch net even een klein stukje afstand meer creëert. De patiënt moet zich op zijn gemak voelend zijn verhaal kunnen doen, is het standpunt van de scheidende dokter. En daar is hij goed in geslaagd. Met grote aandacht en inzet, een stukje humor waar mogelijk en het zich bewust willen bewegen tussen zijn dorpsgenoten, heeft van hem een echte dorpsdokter gemaakt.
De dorpsdokter die bijvoorbeeld niet alleen de eigen Westerhaarse voetbalclub ‘Voorwaarts’ fanatiek support, maar ook met enthousiasme elke twee weken de bus met ‘Red Saints’ instapt, om met de hele supportersclub hun F.C. Twente naar winst trachten te juichen. Altijd met shirt en shawl om. Dat staat vast. Is er een onderdeel vergeten, dan wordt dit subiet aangekocht in het stadion. Gejuicht moet er worden, maar wel in vol ornaat. Er verschijnen de bekende pretlichtjes in de ogen van Gerald als hij hierover vertelt. Een heerlijk avondje uit, noemt hij het. “Mijn zoon Wiebe en ik gaan altijd samen. We verzamelen met z’n allen bij café Holthuis hier aan het eind van de weg en drinken daar eerst nog wat met elkaar. Daarna gaat de bus met supporters naar Enschede. Wiebe en ik gaan overigens alleen mee met de thuiswedstrijden”. In het stadion aangekomen verspreidt iedereen zich, om, als de wedstrijd afgelopen is, weer in de blije- of teleurgestelde supportersbus naar Westerhaar terug te keren.
Op 24 mei 2001 was Gerald met beide zoons Gijs en Wiebe getuige van de KNVB-bekerwinst tegen PSV in de Kuip. Een absoluut diamantje in de sportbeleving van Nillessen. “Zo’n 25.000 Twentenaren kwamen met trein, bus en auto naar Rotterdam. Geweldig was dat”. De voetballiefde zit diep: “Ooit kreeg ik een baby in de praktijk die een rompertje aanhad van Heracles. Ik zei meteen: Die behandel ik niet!”. Weer die lichtjes in de ogen en de grijns, want zelfs tijdens zijn soms heftige werk als huisarts, is daar die humor, die de grote spanning er soms even vanaf haalt.
Voor wat betreft de V.V. Voorwaarts in Westerhaar, die hij ook een zeer warm hart toedraagt, heeft de oud-huisarts en sportliefhebber ooit een programma opgezet, dat uitval van blessures zoveel mogelijk kan voorkomen. “Dat heeft goed gewerkt”, knikt Nillessen nadenkend. In zijn eigen actieve voetbaltijd heeft hij gekeept. Ooit begonnen in het schoolelftal op het Canisius College in zijn geboorteplaats Groesbeek. Later in Westerhaar keepte hij in een elftal dat opgezet is met ondernemers uit deze plaats, terwijl hij eveneens de verdediging van het doel deed destijds in het Huisartsenelftal van Almelo. Een sportliefhebber in hart en nieren. Want behalve de voetbal is het roeien ook een favoriete sport, waar hij in zijn studententijd mee is begonnen. Toen de familie Nillessen zich settelde in Westerhaar sloot hij zich dan ook aan bij de roeivereniging Amycus in Almelo. Vier keer heeft hij gewonnen in de Acht in deze tak van sport, maar ook kan Gerald bogen op een succesvol gelopen marathon in 1993. In 3 uur en 54 minuten kwam hij over de finish in het Diekman stadion te Enschede. Want ook hardlopen was een sport die hij veel beoefend heeft. Hier liep Gerald de 42 kilometer om sponsorgeld te genereren voor een fundraising. Het geld ging naar een project in India voor de bouw van een school. Dit soort dingen waren erg belangrijk voor hem naast zijn drukke huisartsenpraktijk.
Hij vertelt ook van zijn –“Ik vond het een eer”- prettige zittingsjaren in de Raad van 11, bij de carnavalsvereniging De Smoezen. De hele familie Nillessen was hier overigens actief mee bezig. “Ik ben wel vaak gevraagd om Prins Carnaval te worden, maar helaas kon ik dat niet combineren met het werk”.
Wel heeft Gerald zich fanatiek ingezet voor de jaarlijkse Drakenbootrace in het kanaal van Vroomshoop. “We hebben als Westerhaarders drie keer gewonnen”, zegt hij niet zonder trots, om ook toe te geven dat hun boot een keer schipbreuk heeft geleden. “Helaas is de race er niet meer.
De uiteindelijke beroepskeuze van huisarts was aan het begin van zijn carrière nog wel even een overweging waard. Na zijn studie geneeskunde in Nijmegen wilde Gerald zich eigenlijk verder bekwamen in de chirurgie. Een studieplek was er al voor hem in Eindhoven. Uiteindelijk koos hij toch voor de huisartsenopleiding. Het echtpaar was inmiddels getrouwd en dochter Kim was al geboren. “Het contact met de gezinnen, het sociale aspect van de geneeskunde, interesseerde mij eigenlijk toch meer”, legt Gerald uit, en hij besloot huisarts te worden. Van professor Huygen zegt hij op dat gebied heel veel geleerd te hebben. “Huygen was hoogleraar en huisarts, en een pionier op zijn gebied. Hij was bijvoorbeeld de allereerste arts die noteerde wat er gebeurde in de praktijk: ‘Waarom komt deze patiënt vandaag op de praktijk met deze klachten’. Een zeer interessante zienswijze die mij heel erg aansprak. Ja, door hem heb ik eigenlijk toch wel gekozen voor de huisartsenopleiding. Er werd mij in Eindhoven gezegd dat ik terug mocht komen voor de opleiding tot chirurg als ik dat wilde. Maar dat heb ik dus niet gedaan. En ik heb nooit spijt gehad!”.
In mei 1982 kwam het gezin Nillessen naar de Westerhaar en startte in de Bremstraat. Echtgenote Emelie is inmiddels na een opleiding aan ArtEZ actief als professioneel beeldend kunstenaar. In de praktijk is Emelie 28 jaar werkzaam als doktersassistente en later als creatief Beeldend Vaktherapeut. In de jaren na 2000 steunde ze daarbij eveneens haar echtgenoot bij het tot stand komen van het medisch centrum in Westerhaar, in combinatie met het Kulturhus De Klaampe. Gerald kreeg hiervoor een verzoek vanuit de gemeente. Het heeft veel denkwerk, overleg, uitleg en inzet gekost om uiteindelijk een uniek en representatief eerstelijnszorg centrum te openen, waarin vele zorg gerelateerde disciplines. Een immens karwei om dit te realiseren zo naast zijn drukke werk als huisarts en het leverde hem ook nog eens een aantal lezingen op hierover in den lande.
Voor de opening van dit centrum heeft Emelie het grote, gezichtsbepalende kunstwerk gemaakt, dat zelfs nog verwijst naar de bibliotheek, die ook ondergebracht is in dit gebouw op de hoek Hoofdweg/Beeklaan.
Achtendertig jaar inzet voor de praktijk en Westerhaar. Wat betreft de huisartsenpraktijk geeft Gerald toe dat er veel veranderd is in het werk. De patiënt denkt zelf meer mee, terwijl de landelijke veranderingen soms ook een andere manier van geneeskunde vereisen. “Je biedt de patiënten nu bijvoorbeeld een zorgpakket aan om erger te voorkomen”, legt Gerald uit. “We hebben P.A.-’s, gespecialiseerde verpleegkundigen, die de patiënten screenen en adviseren. De huisarts coördineert en structureert, zodat er altijd een goede zorg kan worden geboden”.
Voor Gerald Nillessen is de vrije tijd aangebroken na een lange periode van intensieve inzet. Er staan genoeg zaken om die vrije tijd in te vullen: de studeerkamer opknappen, meer sport, familie, vriendenbezoek … Hij noemt nadenkend een rijtje dingen op die al te lang hebben moeten wachten, of mondjesmaat konden worden gedaan. “Theater, stedenbezoek samen met mijn vrouw, de kleinkinderen en we zijn een kippenhok aan het bouwen”, somt hij op. “Maar eerst es regenereren en rondkijken. Ik wil graag nog weer studeren en lesgeven … Al die dingen die ik leuk vind. Maar nu eerst resetten”.
