TWENTERAND/WESTERHAAR –  De PVV Twenterand ervaart dat  er een groeiende ontevredenheid heerst in Westerhaar en dat veel inwoners van Westerhaar het gevoel hebben achtergesteld te worden ten opzichte van andere kernen binnen Twenterand. Een veelgehoorde opmerking onder inwoners is het gevoel dat Westerhaar het ondergeschoven kindje is van Twenterand, waarbij vaak wordt verwezen naar de vermeende voorkeursbehandeling van andere kernen, met name Vriezenveen. Dit gevoel van verwaarlozing wordt versterkt door verschillende kwesties die onze aandacht hebben getrokken en ons verontrusten.

Het college antwoordt als volgt:

Dank voor uw vragen. Wij kiezen ervoor om niet per vraag u te beantwoorden maar als één geheel te reageren als college en de punten die u inbrengt hierin te verwerken.
Wij hebben uw vragen gelezen en merken allereerst op dat in uw vragen waarnemingen, beleving, sentimenten naast enkele feiten duidelijk naar voren komen. U focust hierbij op de kern Westerhaar. Wij constateren echter dat dergelijke reacties uit politiek en samenleving zich voordoen op allerlei terreinen, breder dan één kern en op allerlei manieren, bijv. ook social media. Geuite gevoelens zijn vaak oprecht en dat willen en kunnen wij niet negeren. Soms diepgeworteld en soms spontaan. Gevoelens zijn ook divers en soms tegengesteld. Hoe dan ook, de gemeente is vaak onderwerp van geuite gevoelens en het vertrouwen in de overheid staat hiermee onder druk. Vanuit dit bredere perspectief willen wij ingaan op uw vragen, maar niet voordat wij onze waardering uitspreken aan die vele inwoners die zich met hart en ziel inzetten – op welke wijze dan ook – voor hun kern en gemeente. U benoemde reeds die inzet!

Een inwoner van Westerhaar-Vriezenveensewijk heeft het achtergesteld gevoel, wat al leeft sinds de vorige eeuw, perfect verwoord in ‘Het Lied van Westerhaar’. In 1981 bracht ze het lied uit met hieronder links teksten uit dat lied. In 2007, bijna 30 jaar later, bracht ze datzelfde lied uit, maar dan met andere teksten. Dat gaat zo:
Het lied van Westerhaar (1981) Het lied van Westerhaar (2007)

Ik woon in een dorp door niemand geëerd, Ik woon in een dorp, het heet Westerhaar,
door politie en dominee geweerd, hier is veel veranderd in bijna 30 jaar,
maar ik woon er graag, dat is eerlijk waar, ik woon hier heel graag, dat is eerlijk waar,
want mijn dorp heet Westerhaar ik ben trots op Westerhaar
Wij blijven achter op elk terrein, Wij hebben nu een tandarts en zelfs een wijkagent,
onze sportterreinen zijn veel te klein, ook nog 3 artsen, het is ongekend,
markt kan er niet komen, drogisterij en een apotheek,
dat mag immers niet medisch centrum, maakt het compleet ons geld gaat naar vreemden zoals u ziet
waar blijft de tandarts, ik zie hem nog niet Ons Kulturhus dat is nu klaar,
of zou die denken die leven op krediet, sport en cultuur komen hier bij elkaar,
maar als al die mensen hier eenmaal zijn, bijzonder modern, uniek in Nederland
zeggen zij: het is raar, maar geef mij maar staat in Westerhaar in de gemeente Twenterand Westerhaar.

In een media-artikel heeft Heleen, de zangeres van dit lied, door haar moeder laten verwoorden wat het achtergesteld gevoel toen was. Het is bijna 30 jaar later omgeslagen in trots, want er is heel veel gebeurd in haar dorp. Het is sindsdien doorgegaan met positieve veranderingen voor Westerhaar-Vriezenveensewijk. Wij sommen op:
 een uniek Kulturhus de Klaampe;
 oplossing Schuineweg;
 Centrumontwikkelingen;
 deprivatisering kunstgras Voorwaarts;
 een nieuwe BMX-baan;
 grondprijsverlaging Kruidenwijk;
 eigen spreekuur van de kernwethouder.

Echter, uitwisselen van negatieve en positieve lijstjes is wat ons betreft niet de kern van dit vraagstuk en hoe met sentimenten omgegaan zou moeten worden.
In onze reactie willen wij vooral ingaan op wat besturen in deze context betekent en hoe wij als college (in samenspel met de Raad als hoogste orgaan) kijken naar besturen en welke lijn wij kiezen.

Besturen anno 2024 is niet eenvoudig. De samenleving staat niet stil, de complexiteit en risico’s nemen toe en financieel gezien blijft het – zeker gezien het ravijnjaar – erg scherp aan de wind varen en kostenbesparingen zoeken c.q. meer investeren om het ravijn wat te dempen is een alledaagse realiteit.
In het coalitieakkoord en door vertaald in ons collegeprogramma hebben wij een duidelijke lijn gekozen. Wij staan voor al onze kernen, en voeren geen specifiek kernenbeleid om kernen achter te stellen of te bevoordelen, maar kijken per dossier naar maatwerk wat het beste is voor Twenterand. Ook wij vinden dat alle inwoners van alle kernen actief moeten kunnen deelnemen aan het gemeenschapsleven en dat alle kernen een plezierige plek moeten zijn om te wonen. Als gemeenteraad en college zouden wij dit ook samen moeten uitstralen en niet onderling verschillen benadrukken.

Besturen is in deze tijd is echter ook keuzen maken, en mede gezien opdrachten van Rijk en Provincie (zoals bijvoorbeeld rond klimaat/energie) en de schaarste aan middelen en maatschappelijke ontwikkelingen als vergrijzing zal dit kernen en daarmee inwoners raken. En dat doet zeer. Besturen in deze tijd is ook beseffen dat de (lokale) overheid niet alles bepaalt. Andere actoren – zoals een schoolbestuur, woningstichting of ondernemers – bepalen ook hoe de samenleving en het voorzieningenniveau van een kern wordt vormgegeven.

Participatieprocessen vinden wij steeds belangrijker en hierin leren we met en van elkaar. Het blijft belangrijk om dit te verbeteren en daar gaan wij conform ons participatiebeleid in door, niet alleen in Westerhaar. Wij beseffen hierbij ook dat in situaties waar er een prima participatie is geweest: als het eindresultaat (het besluit) niet conform de inbreng is, dan blijft vaak ook de ontevredenheid. Maar dat is geen reden om het niet te doen! Vanuit onze invloed vanuit het gemeentehuis blijft de unieke afweging tussen collectief versus individueel belang als onze verantwoordelijkheid, met de nodige dilemma’s en successen en teleurstellingen.

U spreekt het college aan. Als college willen wij graag samen met de raad de handen in een slaan om dit vraagstuk het hoofd te bieden. De rol van de raad als volksvertegenwoordiger en zeker als beslisser in de cruciale dossiers die u noemt, zoals een zwembad, mag niet onderschat worden en helpt ons ook als college om eenheid uit te stralen naar onze inwoners wat het beste is en om uit te leggen waarom bepaalde besluiten genomen zijn en om plannen op maat te krijgen. Daarnaast heeft u als raad ook instrumenten om zélf kaders te stellen en initiatieven voor te stellen, om concreet de situatie in alle kernen te verbeteren en niet in sentimenten of het verleden te blijven hangen, maar dus te gaan voor de toekomst van Twenterand!

U noemt in uw vragen een aantal specifieke dossiers. Voor een reactie hierop verwijzen wij u ook naar de specifieke beantwoording rond Hoofdweg, de Fontein, enz. Elk dossier heeft, wederom, zijn eigen kenmerken en omstandigheden vanuit verschillende portefeuilles. Het doet geen recht om in deze beantwoording gedetailleerd dit af te werken, maar we zijn graag bereid om hierover met u in debat of gesprek te gaan, waarbij u uw inbreng en ontvangen input c.q. verwijten ook nader kunt motiveren. Hierbij zouden wij ook graag vanuit eenheid van besturen – vanuit college en raad – bespreken wat onze perspectieven zijn om samen het beste te doen voor alle inwoners in alle kernen van Twenterand.